Reisverslag 03 Azie Bali 2009

VAKANTIE BALI 2009

1E DAG

13-12-2009

Een paar uur voor het vertrek. Het begint te kriebelen. Na al een paar weken ernaar uitgekeken te hebben, wordt het nu toch werkelijkheid. Nu het er aan komt weet ik weer hoeveel ik de kinderen zal gaan missen en uiteraard mijn kleindochter. Tevens zal ik de hond missen. Over een paar uur zal onze zoon ons naar Schiphol brengen, waar we ons drie uur mogen vermaken. Ik zal mijn schoonzusje even voorstellen die meegaat. Suzanna is over de 45 jaar en een ondernemend en avontuurlijk type. Alleenstaand en wonend in Groningen. Iets anders dan ik, waarvan het intieme vakantiegevoel is om 's morgens nog de afdruk in de ligstoel bij het zwembad te zien van de vorige avond gedrapeerd door lege witte wijn flessen als een biedermeier. We zullen het mee maken. Eerst ons overgeven aan de piloten van de KLM (die ik trouwens een keer op Curacao heb gezien op Mambo Beach voor een vlucht naar Nederland, dronken als een aap). Neem van mij aan, dit geeft geen vertrouwen. En dan de warmte in na 16 uur vliegen, is lang en we zullen het mee maken of het allemaal waard is. Zodra we op Bali zijn probeer ik een verhaal over de vlucht te vertellen en de eerste indrukken van deze vakantie.  WE GAAN. 

DE VLUCHT EN DE EERSTE DAG

Singapore en Ubud (1)

15-12-2009

WE ZIJN ER.....!!!! Na een lange vlucht, met een stop in Singapore zijn we aangekomen op Bali. De vliegreis viel 100 procent mee. Alleen weet ik nu waarom ik me moest laten vaccineren. Het was niet voor Bali, maar het eten in het vliegtuig. Om 20.00 plaatselijke tijd aangekomen in Denpasar. Wat een verschil meteen met het schone Singapore. De chauffeur van het hotel stond ons al op te wachten. In de daaropvolgende rit in het donker, hebben we al een paar dingen ontdekt. Elk geplaatst verkeersbord is weggegooid geld en elke doorgetrokken streep op de weg is zonde van de verf. Die avond hebben we besloten om maar geen auto te huren. Vriendelijk onthaald in het Saren Indah Hotel (https://sarenhotel.com/) Na een verdiende nachtrust stond s' morgens de chauffeur op ons te wachten die ik in Nederland had geregeld. Een hele leuke man die meteen zijn mobiel af stond zodat ik beter bereikbaar was. De eerste dag zijn we meteen al overal naar toe geweest (vooral in de omgeving van Ubud). Hij en de dames in het gezelschap hebben niet door dat we nog 28 dagen moeten. Over het hotel. Zoals je verwacht op Bali. Overal lachende medewerkers, waarschijnlijk meer dan toeristen. Verder zeer rustig en mooi. Naast het hotel zit een internetcafé waar ik dit epistel nu zit op te schrijven. Alles daar zit op een hoogte voor "Laafen". Het toetsenbord zit tussen mijn enkels ongeveer. Loes en Suzanna genieten van alle kleuren en geuren en ik hobbel erachteraan. Ik ga weer terug naar hotel waar de dames over een uur weer komen. Ze worden gebracht naar een schoonheidssalon. Tot de volgende keer.

REGENSEIZOEN IS BEGONNEN

17-12-2009

REGEN, REGEN.....!! Snel een verhaaltje. Het regenseizoen is begonnen na dat het een maand te laat was volgens de mensen hier. S' Avonds regent het hier gigantisch een heel uur lang. We hebben er nog geen last van gehad, maar als het regent dan regent het goed hier. Maar zitten op je veranda is het gewoon genieten. Gisteren naar een Batikatelier geweest en daarna naar de mooiste zonsondergang ter wereld gekeken volgens alle literatuur. Daarna hebben we zeer lekker gegeten in Ubud (kreeft en krab). Vandaag zijn we Ubud ingegaan. Dat is 10 minuten lopen via het Monkey Forest. Dit is een park vol met apen. Deze zitten trouwens ook op ons ressort tijdens het ontbijt. Omdat het nu geregend heeft is het eiland hartstikke groen en vol met bloemen. De meest vreemde dieren zijn in een keer te bewonderen. Ik zou nog een Sim-kaartje kopen voor de telefoon, maar dat geeft iets meer problemen dat ik gedacht had. Morgen weer proberen. Zodat ik de kinderen kan bellen. We gaan zo Ubud weer in om te eten. Verder is het hier goed toeven en ik zag op internet dat de temperatuur in Nederland iets anders is. Lekker puh.

P.S. Let niet op de taalfouten want ik heb een toetsenbord met gebruiksaanwijzing en waar sommige letters er gewoon af zijn 

MISVERSTANDEN

17-12-2009 

Iedereen wil weten waarom we apart in het vliegtuig zitten. Na 14 uur naast mekaar konden we op de weg naar Singapore apart zitten. Ik zal proberen om Loes een verhaaltje te laten schrijven. Loes is nogal verlegen aangelegd. En nee, ik gebruik geen hoorapparaten en andere hulmiddelen buiten mijn bril.

LOES VERHAAL 1

18-12-2009

Maandag 14 december 2009

Eindelijk aangekomen in ons hotel "Sarah Indah" te Ubud. We hebben er 22 uur reizen achter de rug. We zijn ten 22.00 plaatselijke tijd aangekomen. Na het inchecken even een uurtje op ons terras gezeten en zelf even koffie toebroek gemaakt. Niet te drinken. De avondgeluiden van kikkers, krekels en salamanders en andere ondefinieerbare diertjes was nogal luid maar heerlijk om te horen. De kamers waren goed, niks over te klagen. Daarna lekker naar bed en heerlijk geslapen.

Dinsdag 15 december 2009

Ik was vroeg wakker en ging lekker even buiten op ons terras zitten en luisterde naar de luide ochtendgeluiden van diverse dieren waaronder dat ook van hanengekraai. Ik heb stil van zitten genieten. Rond 08.30 Martin en Suzan aangespoord om te gaan ontbijten. Ontbijt zelf stelt niks voor. Was heel eenvoudig. Er waren twee tostiapparaten waarvan 1 kapot was en voorlopig niet vervangen werd. Suzan nam als ontbijt bami-goreng en dat was heel lekker dus namen we de volgende dag dat dan ook maar. Om tien uur kwam ons chauffeur Ketut. Na de kennismaking liet hij ons Ubud en omgeving zien om alvast een eerste indruk te krijgen. Hij bracht ons naar Celuk, bekend om zijn zilver en daar natuurlijk wat gekocht en tegelijk ons onderhandelingstechnieken uitgeprobeerd en we deden het niet slecht. Daarna nog een galerie van schilders bezocht en ook even een houtsnijwerkplaats. Toen was het tijd voor de inwendige mens en Ketut bracht ons naar een leuk restaurant met een prachtig uitzicht over de rijstvelden. Lekker gegeten maar de saté haalt het niet bij die van mij. Daarna Ubud centrum ingegaan en daar wat fruit gekocht om lekker op onze kamer op te peuzelen. Op de markt sarongstof gekocht en behoorlijk wat af zitten dingen. Ze vroegen er 150.000 RP voor en na veel gelach en onderhandelen voor 60.000 RP gekregen en dat is omgerekend 10,50 euro. Rond vier uur weer terug naar hotel. Suzanna en ik besloten eerst een massage te nemen bij "Bhisma Spa" rond 19.00 uur en pas daarna te gaan eten. Martin had daar geen probleem mee want dan kon hij gaan internetten. We werden voor ons massage gratis opgehaald maar na de geweldige massage bleek er geen vervoer terug naar ons hotel te zijn. We gingen er gewoon vanuit dat we weer teruggebracht zouden worden. Fout dus. De aardige eigenaar belde een vriend van hem en die bracht ons voor 60.000 RP naar ons hotel. Onderweg probeerde de chauffeur zijn diensten aan te bieden voor eventuele uitstapjes die we misschien in de toekomst willen maken. Ik vroeg om zijn kaarten dat misschien wel gebruik van hem willen maken. De concurrentie is hier moordend onder de chauffeurs. Na terug in hotel gingen we direct naar het restaurant en na bestelling hebben we een uur moeten wachten voor we ons eten kregen. Martin kreeg zijn vooraf samen met zijn hoofdmaaltijd. Alles was koud. Het vulde onze lege maag maar genieten was het niet. Wat mij betreft mogen ze de kok ontslaan. Hier gaan we dus niet meer eten.

Woensdag 16 december 2009

Ik was weer vroeg wakker. Dus lekker om 06.00 uur op terras stil zitten genieten tot Martin wakker werd. Vandaag gaan we naar Tabanan om Tanah Lot te bezichtigen, een tempel in zee. Maar eerst naar Batu Bulan naar een groot batik winkel waar je ook kan zien hoe je batik maakt op voorstel van ons chauffeur Ketut. Het was teleurstellend en veel te duur. Op de markt en andere winkels is het veel goedkoper en over de prijs valt altijd te onderhandelen. Bij Tanah Lot moesten we 35.000 RP entree betalen voor ons drieën. Het was zeer toeristisch ingesteld. Je kon daar ook het mooie zonsondergang zien maar zoveel geluk hadden we niet daar het net bewolkt was. Daar ter plekke konden we ook een Cecak dans en een vuurdans zien dus ik naar zo'n vrouwtje achter de toonbank toe en bestelde drie tickets. Helaas had ze de tickets nog niet en of ik om 18.00 uur terug wil komen. Geen probleem dacht ik. Afijn dus toen we terugkwamen voor de tickets zei ze doodleuk dat het al uitverkocht was. Ik had zin haar een dreun te verkopen maar besloot me niet druk te maken want de Cecak en vuurdans kun je bijna overal zien. We zijn op vakantie dus, vooral je niet druk maken. Op terugweg probeerde Ketut ons voorzichtig nog voor wat uitstapjes te interesseren maar daar hadden we geen oren naar want we wilden het rustig aan doen. Ketut is pas voor zichzelf begonnen en heeft geïnvesteerd in zijn busje en aangezien de concurrentie moordend is wil hij natuurlijk zoveel mogelijk aan ons verdienen. S' avonds hebben we voor het eerst lekker gegeten in Ubud centrum bij "Tropical" en daar heerlijke cappuccino gedronken. Heerlijk. Donderdag 17 december 2009 Vandaag de hele dag in Ubud centrum doorgebracht. Suzan zocht een Boeddha bedeltje voor haar zilveren armband dat ze in Celuk had gekocht. In een klein juwelierszaak probeerde Suzan het te vinden. De verkoper begreep haar niet goed en liet haar Boeddhabeeldjes zien voor een Pandora armband. Uiteindelijk kwam het op neer dat hij Suzan een compleet Pandora-armband met een heleboel kralen voor RP 450.000 aanbood. Suzan en ik keken elkaar aan of we water hebben zien branden. Suzan tegelijk afdingen tot RP 400.000. Wat een koopje dachten we. Afijn toen we vele uren later langs het winkeltje liepen hield de verkoper Suzan aan en vertelde dat hij de armband veel te goedkoop aan haar had verkocht en hij door zijn baas op zijn donder heeft gekregen en met ontslag is bedreigd. Suzan kreeg natuurlijk medelijden met hem en zei hem dat ze de armband wil behouden en bereid is nog RP 200.000 bij te doen. Hierover moest hij met zijn baas bellen en vervolgens gaf hij de telefoon aan Suzan om met zijn baas te onderhandelen. Suzan kreeg de armband tenslotte voor RP 700.000 wat overigens heel goedkoop is daar het eigenlijk over de miljoen roepia had moeten opbrengen. De eigenaar is vervolgens op zijn brommer gestapt en direct naar zijn winkeltje gereden om te kijken welke vrouw hem het vel over zijn oren heeft getrokken. Hij kon het wel waarderen en vertelde haar dat ze een goeie koop heeft gedaan. Hij moest eens weten. De verkoper had namelijk aan Suzan stiekem gratis vier Pandora kralen gegeven omdat ze zijn hachje had gered. Afijn, in plaats van een Boeddha bedeltje weer een zilveren armband erbij voor omgerekend maar 49.00 euro. In Nederland zou het ongeveer 200 euro hebben gekost. Suzan en ik hebben ook bij een schoonheidssalon een manicure, pedicure en hoofdmassage genomen en dat alles voor maar omgerekend 10,50 euro. Geen geld.

5E DAG 21-12-2009

Alweer de vijfde dag en daar een rustige dag van gemaakt. Overdag een beetje rond gehangen in Ubud centrum en uiteraard weer gegeten Eten is toch een belangrijke gebeurtenis elke keer weer. 'S Avonds ons laten brengen naar een tempel voor de Kecak dansen en fire dance. Hartstikke leuk, maar van ons had er wat meer licht bij gemogen. Tot we bij het einde buiten kwamen en zagen dat heel Ubud zonder licht zat. Wie ooit de straten en stoepen daar kent weet nu wat het probleem is. Zowel op de stoep als op de straat zitten altijd kuilen, maar sommige meters diep. We voelden ons niet happy en hebben heel voorzichtig de weg gezocht naar een restaurant. Uiteraard ben ik nog gigantisch op mijn b*k gegaan en Loes ook omdat ze mij wou helpen. Uiteindelijk een restaurant gevonden waar we een Balinese rijsttafel hebben gegeten met kaarslicht. Zeer romantisch, maar alleen met zijn drieën en wat jaren te laat. Grapje. Om 10 avonds ging het licht weer aan en zijn we naar het hotel gegaan voor de laatste avond in Saren Indah. Morgen gaan we naar Puri Padi. Kijken wat dat is. 

6E DAG 21-12-2009 

Deze dag stond in het teken van de volksverhuizing naar Puri Padi, Het is lopend 5 minuten en met de auto een klein half uur. Dat komt omdat Saren Indah tegen het Monkey Forest ligt en de Puri Padi aan de ander kant. Maar we wilden toch niet door het park met de koffers i.v.m. de apen. Het hotel is op het zicht gigantisch mooi, maar is zo verwaarloosd. Zwart water uit kraan. Airco's die uit elkaar vallen. Maar dit mag de pret niet drukken. We vermaken ons die twee dagen wel en dan gaan we alweer naar Lovina. Het is elke keer weer een crime om te internetten. Het is binnen bloedje heet, dus niet zo zeuren om een beetje sneeuw en vorst in Nederland. Ha ha, lekker sarcastisch.

Tot de volgende keer 

LOES TWEEDE VERHAAL

23-12-2009

Vrijdag 18-12-2009

Martin wil vandaag niet in het hotel ontbijten en besloten even verderop bij een restaurant te ontbijten. Hij wil wel eens wat anders. Was lekker. Terug in het hotel zag ik dat ons receptioniste een prachtige blouse aan had en vroeg haar waar je het kan kopen. Niet gekocht maar special gemaakt voor het personeel, vertelde ze. Ze kan regelen er een voor ons te laten maken maar we moesten wel zelf eerst sarongstof kopen. Suzan wilde ook mee en ze regelde een busje dat ons naar een prachtige stoffenzaak bracht. Allemaal sarongs van diverse materialen gemaakt. Je wordt daar gewoon hebberig van. Ik kocht een sarong van echte batik en een sarong van gestempeld batik. Voor de echte batik vroeg ze RP 425.000,00 en de gestempelde RP 180.000,00. Ik zei dat ze gek was. Uiteindelijk na hard onderhandelen kreeg ik beiden voor RP 250.000,00. Suzan kocht ook een sarong van echte batik. Gelukkig met ons aankoop liepen we terug naar ons hotel via Monkey Forrest. Onderweg pakte ik uit mijn tas een tissue om het zweet van mijn gezicht af te vegen maar had dat niet moeten doen want de apen daar denken dat je voedsel in je tas hebt. Suzan kon me nog net op tijd waarschuwen toen een aap van een muur op mij afsprong om mijn aankoop uit mijn handen te grissen. Ik kon het nog net uit zijn klauwen rukken. Gelukkig kwam hij niet achter ons aan want ik was doodsbenauwd voor hem. Mijn batiksarong zal mij toch echt beter staan dan die stomme aap. Laat in de middag gingen we samen met de receptioniste naar de kleermaker. Hij nam de maten en kreeg van mij de opdracht om twee blouses en een sarong te maken. Dit allemaal kostte mij maar RP 205.000,00 en dat is omgerekend € 14,50 voor het maken. Aangezien we dinsdag 22 dec. Naar Lovina zouden gaan moest alles uiterlijk maandagmiddag gereed zijn. Geen probleem, zeggen ze. Terug in het hotel ben ik achter de computer gedoken om mijn verhaal te vertellen over de afgelopen dagen. We hebben s ’avonds in ons hotel gegeten omdat er een Balinese dansgroep optrad. Was heel leuk om te zien. We kregen de beste tafel helemaal vooraan en na afloop spoorde het personeel ons aan om tussen de dansers te gaan staan voor mooie foto’s. Martin en Suzan voelden er weinig voor dus ben ik er maar tussen gaan staan. Andere gasten wilden ook foto’s van de dansgroep maken maar hadden niet door dat ik met mijn kop ertussen zat. Later als ze hun foto’s bekijken zullen ze wel denken dat ik de lerares ben van hen. De kok mogen ze van mij nog steeds ontslaan. 

Zaterdag 19-12-2009

Vandaag maar heel rustig gedaan. Lekker geluierd en gelezen op ons terras. Even centrum in om te lunchen bij “Bibianu Café” in Hanoman street. Wat kan de kok daar lekker koken en heerlijke koffie hebben ze daar. Terug in hotel zagen we dat al het personeel aan het werk is in de tuin. Zeker weer tijd voor het grote onderhoud. S ’avonds zijn we om zes uur naar een voorstelling van de Cecak & vuurdans gaan kijken in Ubud zelf. Leuk mee te maken maar wel langdradig. Het was gewoon niet aan ons besteed. We dachten er nog bij waarom ze geen licht erbij hadden gemaakt want we konden de personen van de voorstelling maar amper zien. Na afloop kwamen we achter dat de stroom was uitgevallen want we konden zowat niks zien. We waren blij als er een auto of brommer voorbijkwam want dat had je licht en kon je zien waar je liep. Martin ging nog onderuit en liep schaafwonden op. Ik zelf ging ook bijna op mijn snufferd. Gelukkig vonden we al gauw restaurant “Tropical” waar we al eerder gegeten hadden en die hadden overal kaarslicht. Daar hadden we maar gegeten en ons laten oppikken door de hotel-bus. De stroomstoring duurde tot 22.00 uur. Later hoorden we dat het bijna elke week gebeurt. Nu heb ik steeds een zaklamp in mijn tas.

Zondag 20-12-2009

Was weer vroeg wakker en ben maar gaan douchen en aankleden. Koffie van Suzanna terras gepikt en lekker van de ochtend genoten totdat Martin en Suzan ook op zijn. Na ons ontbijt alles ingepakt en rond elven uitgecheckt. Bij de receptie bleek een chauffeur te staan die door ons verzekeringsadviseuse Jeannette Brinksma was aanbevolen. Helaas moesten we hem vertellen dat we al een chauffeur hadden, aangezien hij niet op ons mail had gereageerd. Hij bleek ziek te zijn geweest. Niks aan te doen. Hotel “Puri Padi” was een teleurstelling. Het is vergane glorie en er wordt geen onderhoud aan gepleegd. Zwembad is mooi maar de kapotte ligstoelen en parasol geven een armoedig aangezicht. Het was prachtig van opzet. Gelukkig dat we hier maar twee nachten verbleven. Ik vind dit hotel beslist niet aanbevelenswaardig. We zitten nu wel in het centrum van Ubud en tegenover het hotel is een mooi restaurant met uitzicht op een klein rijstveld en waar je ook lekkere koffie kunt krijgen. Erg belangrijk. Hier heerlijk geluncht en s ‘avonds weer bij “Biblianu Café” gegeten. Daarna even op ons balkon gezeten maar de avondgeluiden waren hier anders dan bij “Saren Indah”. Naast ons hotel zit een ander hotel dus ik hoor ook nu blèrende kinderen in het naastgelegen zwembad. Wat een domper. 

LOES DERDE VERHAAL

24-12-2009 

Maandag 21-12-2009

Vandaag niet veel gedaan. Daar wij morgen naar Lovina gaan besloten we rustig aan te doen. Bij de kleermakers langs geweest om onze spullen op te halen terwijl Martin zich zoet hield in een internetcafé. Weer bij ons vertrouwde adres “Bibianu Café” lekkere koffiegedronken en heerlijk geluncht. Martin schijnt nu een voorliefde te hebben van gebakken bananen op allerlei manieren gemaakt. Hij kan er zo van genieten en sinds hij gestopt is met roken kan hij behoorlijk wat wegwerken. Suzan kijkt hiervan op. Ook nog lekker gezwommen en vroeg naar bed. Je staat hier vroeg op maar gaat ook vroeger naar bed. Ben benieuwd wat Lovina ons brengt.

Lovina

Dinsdag 22-12-2009

Elf uur waren we uitgecheckt en onderweg naar Lovina. Onderweg zou onze Chauffeur ‘Ketut” wat bezienswaardigheden laten bekijken. Ons wegliep via de bergen waar een lekker koel klimaat heerst. We werden bij de Kawasaw Luar Pura Taman Ayun tempel afgezet. Prachtige tempel met veel ornamenten, beelden, torens en daaromheen een rustgevende tuin. Zie foto’s. Verder ging ons reis naar de Gitgit waterval. Daar eerst geluncht voordat we besloten naar de waterval te lopen. Het is een wandeling van 20 minuten. Het pad naar de waterval is mooi aangelegd met veel trappen naar beneden en dan moet je ook weer terug. Ik moest al kreunen bij die gedachte. Langs het pad zijn ook vele winkeltjes. Het was gewoon spitsroeden lopen. Ik heb wel honderd keer “nee, dank u” moeten zeggen en daarnaast heb je de vele kinderen die je een ketting willen aansmeren. Erg vervelend. Ik was blij toen we bij de waterval aangekomen waren. De temperatuur was erg aangenaam en ik wilde daarom al wat langer blijven en wat moed verzamelen om de terugweg aan te kunnen. Ik zelf persoonlijk vond de waterval niet indrukwekkend. Leuke foto’s gemaakt en dat was het. Terug duurde wat langer dan 20 minuten. Weer onderweg zagen we een markt en vroegen Ketut daar even te stoppen. We zijn even over de markt gelopen en wat mango’s en aardbeien gekocht. Martin had veel zin in aardbeien. Daarna direct door naar Lovina. Hotel Rini vind ik mooi. Het heeft bungalowhuisjes in een prachtig aangelegd tuin met een mooi terras waar je geplaagd wordt door mieren en muggen. Bij het restaurantgedeelte kun je goedkoop en lekker lunchen. Leuk zwembad en maar vijf minuten lopen van het strand. Wat wil je nog meer. Ik ben tevreden met ons hotel.

PROBLEMEN

26-12-2009 

Hallo allemaal

Hartstikke leuk al jullie reacties. Het vervolg zal even op zich laten wachten. Dat komt door het supersnelle internet wat ze hier hebben. Traag als dikke ***** alles. Als het dan eindelijk haast lukt heb je weer een stroomstoring van een minuut, waardoor weer alles mislukt. Even een kort verslag want Loes zal het grote gedeelte schrijven en misschien dat Suzanna nog wat doet. De avond voor kerst hebben we bij een Nederlands echtpaar gegeten wat hier in Lovina een hotel runt. Leuk, maar ik moest mijn stuk vlees weer terugsturen naar de keuken omdat er niet door heen te komen was, Bleek de hele partij slecht te zijn. Als compensatie kregen we allemaal toetjes en koffie. Oh, wat erg! Eerste kerstdag staat alles hier op ceremoniële bezigheden (geen kerst) we hebben een tour gemaakt door de omgeving en uiteraard weer s' avonds gegeten bij een plaatselijk restaurant. Tweede kerstdag zijn we met een chauffeur overal langsgegaan wat we nog wilden zien. Loes zal hier vast meer over vertellen. Dat we nu als fraudeurs te boek staan op Bali enz... Maar dat zal morgen worden, want de dames zijn moe na zo'n dag zeggen ze. De foto’s' die erop staan zijn van de tweede kerstdag

DAG 13 LAATSTE DAG IN LOVINA

27-12-2009 

Loes en ik zitten samen op de laatste dag in Lovina en een internetcafé. Met airco en genieten van de snelheid. Het vervelende was, het zit 50 meter verder dan het eerste internetcafé waar we een hele week hebben gezeten en over de 30 graden is. De laatste dag komen we daarachter. Vandaag gaan we niet veel doen een beetje bij het zwembad hangen en proberen de fles Bacardi op te krijgen. Verder loop ik alleen maar te genieten. Er is geen 100 meter waar er niet iets te zien is. Wat een apart land. Zo mooi en zoveel tegenstellingen. De mensen zijn zo vriendelijk, dit moet aangeboren zijn. Gewoon heel leuk. Loes zit het verslag verder uit te werken. Het komt er zo op.

LOES VERTELT UIT EIGEN WERK 

27-12-2009

Dinsdag 22-12-2009

Vandaag 11.00 uitgecheckt en naar Lovina vertrokken. Onderweg zal Ketut ons wat bezienswaardigheden laten zien. We gingen via de bergen en onderweg veel fruitstalletjes gezien en ook apen dat door toeristen behoorlijk worden bijgevoederd. We hebben een tempel bezocht met een mooie tuin eromheen. Niet dat we graag tempels willen zien maar het is ook een goeie voor toilet en benen strekken en wat foto’s maken. Daarna naar de Gitgit waterval. Het pad naar de waterval is met vele trappen naar beneden en ernaast allemaal winkels. Dus onderweg word je belaagd door de verkopers. Het duurde ongeveer 20 minuten om de waterval te bereiken en zelf vind ik er persoonlijk niks aan. Niks bijzonders. Afijn, de terugweg duurde wat langer vanwege de vele trappen en slechte conditie. In Lovina kwamen we rond 16.30 aan. Het is een goed budgethotel en aanbevelenswaardig als je niet veel eisen stelt en goedkoop op vakantie wil gaan. Volgende keer toch wat luxer uitzoeken. S ’avonds een restaurant gezocht aan zee met het uithangbord “Illy” en daar gegeten. Ik moet zeggen dat ik tot nu toe niet bepaald onder de indruk ben van het eten hier in Bali. Martin wel. Niet te stoppen.

Woensdag 23-12-2009

In de ochtend zijn we na het ontbijt langs het strand gelopen. Je kunt niet rustig lopen want ook daar word je belaagt door verkopers. Mooie strandhotels gezien en die houden hun strand enigszins schoon maar daar waar de plaatselijke bewoners wonen is het een zooitje. Welk leuk ze te zien. Ze zijn vriendelijk en groeten je en vragen waar je vandaan komt. De kinderen spelen met krabben en hebben zo hun eigen spelletjes verzonnen op het strand. Suzan maakte een foto van spelende kinderen en een jongetje vroeg om geld en Suzan zegt dat hij gek was in het Maleis en prompt hield hij zijn mond. Om weer op de weg te komen zijn we dwars via een tuin van een hotel gegaan. Al wandelend en kijkend kwamen we een bordje patat en kroketten tegen en zagen dat het bij hotel Chonos hoorde, dat geleid werd door Nederlanders. We besloten daar een lekker bakkie koffie te drinken. We kwamen in gesprek met een van de eigenaars en het was interessant te horen hoe ze erbij kwamen om daar een hotel te beginnen en de moeilijkheden die ze hebben ondervonden. Terug in het hotel even in het hotel-restaurant gezeten en daar de eigenares ontmoet en wat gepraat. Ze vertelde dat ze volgend jaar naar Nederland gaat en graag een Hollandse man hoopt vinden. Veel geluk wensen we haar. Zal vast wel lukken. S ’avonds bij ons diner sprak een Engelsman ons aan. Hij had al te diep in het glaasje gekeken. Hij bleek een schilder te zijn van een jaar of zeventig schat ik hem. Hij woont daar al 22 jaar. Hij had echt zin in een praatje maar wij niet, daar we hem niet goed konden verstaan zijn we maar gauw weg gegaan. Voorlopig genoeg mensen ontmoet.

Donderdag 24-12-2009

Vandaag in de buurt wat rondgewandeld. Kijken wat Lovina allemaal te bieden heeft. Suzanna en ik hebben ons in het hotel nog laten masseren door een zekere Sari. Wat kan dat mens masseren. Ze was echt goed. S ’avonds ons kerstdiner genoten bij hotel Chonos. Was erg lekker. Martin had een minpuntje. Moest zijn file terugsturen was niet te kauwen en kreeg daarvoor in de plaats een lekkere biefstuk zoals Suzan en ik al van tevoren hadden besteld. Martin kreeg nog extra brownies en flensjes gevuld met chocolade als goedmaker.

Vrijdag 25-12-2009 1e kerstdag

Van personeel hotel en buiten het hotel hoorden we niets anders dan prettige kerst toegewenst. Allemaal leuk en aardig van ze. Vandaag de tweede hoofdstad Singaraja van Bali bezocht. We wilden de markt bekijken. Dat hebben we kort gedaan want ik werd daar niet goed. Het was erg warm en ze zaten daar echt op een kluitje. Als iemand je op de smalle paadjes wil passeren gaat dat lijf tegen lijf en dat werd me te veel. Jammer. Zo op het zicht vond ik de stad niks aan, maar dat zal aan mij liggen want ik heb een verkeerd beeld van hoe een stad moet uitzien. Ik ondervind op Bali een beetje een cultuurschok. Verder wat gechild vandaag.

Zaterdag 26-12-2009

Vandaag de hele dag op pad geweest. We hebben de Bratan Lake bezocht met de “Ulun Danau Temple”. Heel mooi. Daarna naar de “Candi Kuning Market”. Niks bijzonders. Een stinkende markt waar alles te koop is en waar je ook lastiggevallen wordt door horloge- en zonnebrillen verkopers. Verder ging ons reis naar Botanical Garden. Daar zijn we twee uren zoet geweest. Het is een groot park dat ook door de plaatselijke bevolking graag wordt bezocht. Een hond heeft al die tijd met ons meegelopen. Waarom weet ik niet. Na de garden kregen we trek en ons chauffeur dropt ons af bij een restaurant dat een doorlopend buffet had voor een vaste prijs. We waren daar net op tijd toen het verschrikkelijk begon te regenen. Na ongeveer drie kwartier stopte het en liepen we direct naar ons auto om onze reis te vervolgen. Suzan doezelde wat en na ongeveer een uurtje veerde ze op en zei dat we nog niet betaald hebben. Bleek dat we zonder te betalen van het restaurant zijn vertrokken. We zagen het niet zitten om terug te rijden en hebben het daarbij gelaten. Een schuldig gevoel blijft knagen. Daarna via Munduk Village (koffieplantage) naar Banjar Hot Spring. Daar zagen we veel mensen in een bassin zwemmen en genieten van het warme water. Geen haar aan mijn hoofd dat ik dat ook ging doen en aangezien Martin en Suzan dat ook dachten waren we daar gauw klaar en besloten dat we genoeg gezien hebben en gaven de chauffeur opdracht terug naar ons hotel te gaan. Onderweg heeft Suzan en de chauffeur nog een grote Nanka (Jackfruit) gekocht. Ieder de helft. De chauffeur heeft bij zijn huis de halve Nanka nog in handbare stukjes gesneden voor Suzan. Aardig van hem.

SANUR

29-12-2009 Na een vermoeiende dag met de busrit naar Sanur zijn we daar aangeland. Wederom een Balinees hotel. Dus veel bomen en alles rustiek. Sanur is heel anders dan Lovina. Veel drukker en veel commerciëler. Ik denk dat het met Loes haar verhaal iets langer gaat duren. Het is hier bloedje heet en in het internetcafé zit geen airco. Loes vindt het zwembad belangrijker op dit moment. Het lijkt wel of het met de dag warmer wordt hier en geen zuchtje wind. Ik zelf vindt het zalig. Ik zal bij Loes pushen voor haar verhaal. 

DAG 16

30-12-2009

Vandaag samen met Loes op pad geweest naar Kuta. Heel anders en dat komt eigenlijk nog door " de bom" zoals ze het hier zeggen. Eigenlijk niet veel bijzonders en daarom dus weinig foto's. Deze worden onduidelijker door de airco en vochtigheid hier. Om twee uur middags wilden we terug omdat we dachten dat het zou gaan regenen. Taxi aangehouden die hier bij bosjes rijden en gezegd naar Sanur. Toen begon het te regen en hadden we files in Kuta. Alleen onze chauffeur niet dan gaan we toch gewoon in de berm rijden waar door de regen de kuilen niet meer te zien waren. Op een gegeven ogenblik verloren we gewoon onderdelen van de auto. Loes en ik begonnen hierop toch maar een beetje zenuwachtig te lachen. Dit lachen gaf de chauffeur weer moed om nog grotere capriolen uit te halen. We zijn veilig aangekomen alleen Loes heeft kramp in haar voet van het stiekem mee remmen. 

NIEUWJAAR

01-01-2010

Hallo allemaal, eerste een heel gelukkig nieuwjaar en alles wat wenselijk is Hoe hebben wij het gevierd? Je moet het zo zien. Besef van dagen hebben we totaal niet hier. Dus het leeft niet bij ons. Bij de Balinezen des te meer met vuurwerk en toeters. We zouden wel even kijken om 00.00 uur. Edoch ik was die dag behoorlijk ziek geworden. Na 34 jaar had ik weer een pyjama aan en twee extra dekens en ik liep nog te klappertanden van de kou. We zijn s ‘avonds nog wel wezen eten, maar ik was al heel vroeg weer terug en ben meteen in slaap gevallen (wat ik de avond daarvoor nodig gemist had. Van het hele oud en nieuwe heb ik dus niets gezien. Waarschijnlijk gaan we de laatste week weer terug naar Ubud. Dat vinden we toch de mooiste en het meest Balinese stadje. En het kan toeval zijn, maar we hebben het ook even gehad met de stroomstoringen hier. Het is hier in Sanur regelmatig aan de hand en dan is het zo pikkendonker dat is niet te geloven. Als het goed is dan schrijft Loes ook nog een stukje vandaag. Maar er is hier geen airco dan weet je het nooit…Groetjes allemaal, Marlo, Tessa, Rinus en Delana-Joy. Nog anderhalve week dan zit het er alweer op en zien we jullie weer. We missen jullie heel veel en zien ook wel weer uit naar 12 januari. (Niet vergeten 11 januari, kids)  We houden van jullie

02-01-2010

Ik zit in een gekoeld internetcafé en de dames zijn vannacht om twee uur opgehaald door Ketut om naar het binnenste van een krater te gaan. Het moet zo vroeg want dan zie je de zonsopkomst en is het te warm daarboven. Me hoela, dat ik zo vroeg m'n bed uitkomt om naar het binnenste van een krater te koekeloeren. En ik heb mijn slaap hard nodig zal ik maar zeggen. Het gaat weer redelijk en we zien wel. Het was te verwachten dat ik de diarree zou krijgen. Loes en Suzan hadden het al gehad en na mijn oprispingen dat zij hier vandaan kwamen en dat ik een " domme Blanda" was, is het eigenlijk wel gerechtigheid. Tevens heb ik mijn eigen de eerste twee weken klem zitten eten aan alles omdat het zo lekker was. Dus, ik kan er mee leven. Ik weet niet hoe laat ze terug zijn en ik ga na het internetten maar ergens ontbijten. Sanur is om de twee huizen een restaurant dus dat moet geen probleem zijn. Sanur moet je zien als een zeer lange straat met hotels restaurants en winkels met om de paar honderd meter een ingang naar het strand en daar zijn weer hotels restaurants en winkels. Wel gezellig, maar niet ons beeld van Bali. 

BERG

02-01-2010

Het wordt niets met Loes vandaag. Het is 20.00 en ze ligt al helemaal kapot op bed. Het was een verschrikking volgens haar om boven te komen. Ze heeft zelf gedreigd om onze chauffeur waar het voorstel vandaan kwam om dood te schieten. Om 13.00 waren ze terug en hebben ze een hotstone-massage genomen en zijn ze naar bed gegaan. Daarom moeten we morgen naar Ubud om een hotel te regelen. De foto's van de berg komen morgen 

LOES IS BACK

03-01-2010

Zondag 27-12-2009

Vandaag maar lekker rustig gehouden. Lekker chillen en vast inpakken. Niks bijzonders gebeurd of gedaan.

Maandag 28-12-2009

Onderweg naar Sanur liet ons chauffeur "Ketut" wat bezienswaardigheden zien zoals de Batur meer, een koffieplantage waar je ook koffie kreeg om te proeven. Eerlijk gezegd was alles wat mij betreft niet te drinken. Maar ja, ik ben ook geen koffiekenner. Daarna heerlijk geluncht in restaurant "Teras Padi Café" dat tegen een wand gebouwd is in de plaats Tegalalang. Je kijkt zo de afgrond in maar je kijkt wel heel mooi over de rijstvelden. Daarna verder naar Sanur. Onderweg nog mango's en rambutan gekocht. Bij ons hotel aangekomen sloeg de receptionist drie keer op een grote gong dat een teken voor het restaurant was om drie welkomstdrankjes te brengen. Ons hotel ziet er goed uit en het zwembad is groot. Kamers zijn wel erg donker. Laat in de middag Sanur verkend en ergens gegeten en Café “Smorgas” gevonden waar je heerlijke koffie en diverse zelfgemaakte overheerlijke taarten kunt krijgen. Natuurlijk persoonlijk geproefd. In de loop van de week waren we daar vaak te vinden. Gesproken met een jongen daar (Blue) en hij heeft veel uitgelegd over het leven op Bali voor de jeugd.

Dinsdag 29-12-2009

S ‘morgens langs het strand van Sanur gelopen en ook hier word je door de verkopers aangesproken. Het ziet er allemaal mooi uit. De betere winkels en daar zijn er niet veel van hebben wel wat moois te koop maar erg duur. Sarongs hoef je hier niet te kopen, ze worden te duur verkocht of het is goedkope rotzooi. S ‘avonds gegeten bij Ronald’s place met als eigenaar een heel eigenaardige Belg (niet sympathiek). Veel geschreeuw en weinig wol.

Woensdag 30-12-2009

Vandaag op het strand ontbeten en daarna met een taxi naar Kuta. Suzan besloot in Sanur te blijven. Het kostte ons RP 80.000 om daar te komen. We hadden een praatzieke chauffeur. Het strand op Kuta is drukker dan in Sanur. Ik keek daar mijn ogen uit. Eigenlijk doe ik niets anders. Zodra je een voet op het strand zet word je daar belaagd door verkopers. Niet altijd vervelend want diegene met een grote koelbox met drank heeft ook stoeltjes onder de bomen gezet en daar mag je op zitten als je maar bij hem je drank koopt. Goede ruil vond ik. Opeens bij twee jonge mannen had ik nog 1000 euro gewonnen bij een loterij, maar dan moesten we wel met zijn tweeën naar een bijeenkomst om geneuzel over appartementen aan te horen. ‘Natuurlijk’. Na een tijdje zagen we de lucht donker worden en besloten terug te gaan naar Sanur. Op tijd zaten we in een blauwe taxi voor de regen los barste. We bleken een kamikazechauffeur te hebben. Ik kan je wel vertellen dat ik blij was levend in ons hotel aan te komen en we hebben hem nog fooi gegeven ook. S’ avonds voor het eerst lekkere saté gegeten bij restaurant Bonsai aan het strand. Martin werd in de loop van de avond niet lekker en dus maar vroeg naar bed. Ook omdat we stroomstoring hadden van enkele uren.

Donderdag 31-12-2009

Suzan vroeg vertrokken op haar fietstocht. Martin nog steeds ziekjes maar besloot toch met me mee te gaan om te ontbijten maar besloot al gauw daarna vlug terug te gaan naar ons hotel. Ik ging nog wat rondkijken en winkelen. Niks gekocht. Wonder. Terug in hotel bleek Martin nog te slapen en heb me maar op ons terras gemakkelijk gemaakt. Rond vier uur S ’middags was Suzanna weer terug van haar fietstocht. Ze had het geweldig gehad en er erg van genoten. Martin nog steeds beroerd dus besloten Suzan en ik te gaan zwemmen en daarna nam ze een lekkere massage. We kregen weer een flinke regenbui en gauw daarna weer een stroomstoring. S’ avonds voelde Martin zich gelukkig al wat beter en konden we nog een restaurant vinden, want de meesten waren al gereserveerd voor de nieuwjaarsviering en Sanur is daar helemaal gereed voor. Overal langs het strand kun je vuurwerk kopen en hebben de restaurants en cafés bandjes gehuurd. We zijn niet opgebleven voor de nieuwjaarsviering.

Vrijdag 01-01-2010

Iedereen een gelukkig 2010 toegewenst en dat het een goed jaar mag worden. Martin voelt zich nog steeds niet goed en daarom besloten maar weinig te doen en ook omdat we morgenvroeg om half drie in de ochtend opgehaald zullen worden om de Vulkaan Batur te beklimmen en daar de mooie zonsopgang te zien. Suzanna kreeg nog een andere kamer want de airco in haar oude kamer gaf er de brui aan en was niet meer te repareren. Tevens hebben we deze dag besloten om ons laatste week door te brengen in Ubud.

Zaterdag 02-01-2010

Zoals verteld ten 02.30 zijn Suzan en ik vertrokken naar de Vulkaan Batur. Martin dacht er niet over om het te doen. Onze chauffeur Ketut (vierde zoon) heeft voor ons ontbijt, water, kleine bananen en eieren gezorgd. Hij vertelde dat je daarboven ook kunt kopen maar dat het heel duur is. Hij heeft voor ons al een gids geregeld. Het bleek een heel aardige, rustige en geduldig man te zijn. Hij heeft me letterlijk de berg opgetrokken. Onderweg kon ik wel janken en kotsen. Ik vroeg me af waarom ik zo nodig die klote-vulkaan moest beklimmen. De klim zou twee uren duren maar ik heb er langer over gedaan en gelukkig nog voor de zon zou opkomen. Ik had een tijdje nodig om weer bij te komen en klemde de warme thee die ik daar kreeg dankbaar tussen mijn handen en heb er heerlijk van genoten. Nadat ik bijgekomen was kon ik van alles genieten. Van ons uitzicht, de zonsopgang, de ontelbare muggen en wespen en ook nog de apen. Ik voelde me voldaan en trots op mijn prestaties. We hebben ons ontbijt gedeeld met de apen en honden. De terugweg was voor mij gemakkelijker maar ook eng. De gids heeft mij vaak moeten ondersteunen want anders was ik de berg afgerold in plaats te lopen. Na afloop heb ik onze gids een vette fooi gegeven want dat had hij wel verdiend. Terug in ons hotel even gedoucht en daarna met Suzan gauw wezen ontbijten en heeft Suzan mij op een hotstone-massage getrakteerd. 

Ubud (2)

ARTINI 2

04-01-2010 

We zijn vandaag aangekomen in Artini 2 in Ubud. Voor de laatste week. Het is net of we weer thuiskomen. Heel leuk. Het hotel is zo gigantisch mooi, ongelofelijk dat dit gewoon aan een hoofdstraat ligt. Je gaat naar binnen en het is stil. De tuin is niet te beschrijven, zo mooi. De kamers zijn gewoon en niets bijzonder maar de tuin en entourage is geweldig. Ik begon meteen met foto's nemen. Maar ben maar gestopt dit is niet op foto's vast te leggen en het worden er dan te veel. Tot van de week 

LOES IS NIET MEER TE STOPPEN MET VERHALEN SCHRIJVEN

05-01-2010

Hallo allemaal, bedankt voor jullie reacties en gelukwensen. Het is leuk te lezen wat jullie ervan vinden van onze verhalen. Hele leuke reacties. Pien en Michel, als jullie erover denken ook zo’n vakantie te doen moet je het vooral niet laten en ik denk vooral Pien dat je ervan zult genieten. Ook Janneke en Wim zullen hiervan genieten. Groetjes en tot gauw ziens.

Zondag 03-01-2010

Dankzij de hotstone-massage van gisteren heb ik geen spierpijn. Ik ben nog steeds onder de indruk van mijn prestatie. We hebben op de terugweg de vulkaan van een afstand gezien en kan amper geloven dat ik het beklommen had. Ondanks mijn moeizame beklimming heb ik tijdens mijn vele rustperioden genoten van het uitzicht want het was volle maan en kon je de uien- en rode bonenvelden zien. Ook het Batur Meer was prachtig om te zien. Vandaag gingen we naar Ubud om een hotel te regelen. Via de bewaking van ons hotel een chauffeur geregeld. Een knappe jonge man, dat een rustige rijder bleek te zijn en geen enkele keer claxonneerde wat heel opmerkelijk is want het lijkt wel of de duimen van de meeste chauffeurs vastgelijmd aan de toeter zit. Onderweg naar Ubud kocht Martin een uitgeprinte Telegraaf netjes ingepakt in plastic van een straatverkoper voor RP 70.000,00. Ik verklaarde hem voor gek. Hij bleek dan ook te zijn opgelicht. De krant was van oktober. Afijn, dat overkomt uiteindelijk hier iedereen, denk ik. Gelukkig had ik al een lijst van hotels in Ubud zodat het vinden ervan een fluitje van een cent was. We hebben kamers gevonden in Hotel Artini II. In het centrum maar waar je totaal geen last hebt van het verkeer. De kamers zijn mooi en we hebben onderhandeld over de prijs. Ze vroegen voor de super de luxe kamer met AC 70 dollar en we kregen het voor 50 dollar en Suzan zelfs voor 40 dollar omdat haar AC het niet deed maar ze heeft wel een fan. Terug in Sanur lekker geluierd in het zwembad daarna naar een internetcafé om mijn belevenissen van de afgelopen dagen te vertellen want dat heb ik een beetje laten versloffen. Terug in het hotel bleek nu al voor de derde keer deze week de stroom te zijn uitgevallen. Erg vervelend want het is pikkedonker en je wordt hier gewoon aan je lot overgelaten en het duurt uren voor je weer stroom hebt. De keuze is dan vroeg naar bed of ergens rondhangen waar licht is. We zijn toen maar naar restaurant de "Wicked Parrot" gegaan want zij hadden hun eigen stroomvoorziening en een leuke band dat voor een gezellige noot zorgde.

Maandag 04-01-2010

Tien uur s ‘morgens waren we uitgecheckt en lekker op weg naar Ubud. Onderweg werd ons chauffeur gebeld dat we een zonnebril hadden laten liggen. Dus weer terug naar het hotel want de zonnebril op sterkte was van Martin en konden we niet achterlaten. In ons hotel aangekomen begroette de manager Martin met een hi-five en zal daarmee waarschijnlijk niet mee stoppen. Martin heeft hier veel foto's gemaakt. De tuin hier is prachtig en bij het zwembad hebben ze en prachtige muur met beelden waar water uit komt. Verder de dag lekker gechild. Hier hoorden we ook dat elke zaterdag stroomstoring valt te verwachten maar dat ze een eigen aggregaat hebben zodat hun gasten er geen last van hebben. Blij, dat te horen.  Suzanna heeft voor morgenochtend een rafting geboekt.

LAATSTE WEEK

07-01-2010

Eigenlijk hebben we niet zo veel meer te vertellen. We lopen een beetje rond in Ubud, hangen wat bij het zwembad en chillen in de tuin. Uitstapjes hebben we niet eens zo veel zin meer in. Het is warm en vochtig. Lekker relaxed en een Zwitserleven gevoel creëren voordat we naar huis gaan. De foto's zijn ook niet zo veel, want we zien wel wat op onze weg komt. Op dit moment giet het in Ubud. Als het hier regent dan valt het hier met bakken uit de lucht. 1 a 2 uurtjes en is het weer bloedheet. Vandaag valt dat hete wel mee. Laatste dingetjes kopen op de pasar de volgende dagen. Loes en ik zijn zeker van plan om terug te komen. Maar dan twee maanden of langer (met een zelfgeregelde rondreis door Java). En dan de laatste twee weken een huis huren op Bali met een eigen zwembad. Deze huizen hebben vaak een vaste kokkin en meestal een tuinman/chauffeur erbij. We hebben zitten kijken voor huizen vandaag, Een simpele villa voor 23 miljoen roepia voor een heel jaar (1610 euro), zonder af te dingen. We zien wel. 

LAATSTE DAG

11-01-2010

Het zit erop. 4 weken Bali. Wat een pracht. Helaas de laatste dag alweer. Gelukkig begint nu de regenseizoen goed volgens mij. Het regent al de laatste twee dagen met tussenpozen van zon. We gaan wel met weemoed over een paar uur naar het vliegveld. Maar als het erop zit dan zit het er ook op. Over een tijdje weer gewoon elke dag naar de Vomar. Gelukkig wel weer een Nederlands ontbijt. Dan is iets wat ik niet zo denderend vind op Bali. Wat hebben we gedaan de laatste dagen? We zijn naar de pasar in Denpasar geweest en daar was het al erg regenachtig. Aparte belevenis. De laatste dag was er een hele grote crematie van de Hindoes Het was een rijke vrouw die hoog in de kaste stond overleden en dan wordt er wat uitgetrokken. Zeer interessant en ‘leuk’. Het regent nu niet meer en de dames wachten om de uurtjes vol te maken in Ubud.

Tot ziens en bedankt voor de reacties van iedereen.

REACTIES:

Jeannette schrijft: 13 Dec 2009, 16:30 

Hallo Martin Loes en Susanne,

Ik wens jullie een goede reis toe, het is lang maar oooo zooo de moeite waard.

Het heerlijke eiland Bali maakt daarna de vermoeidheid weer helemaal goed.

Ik kijk uit naar jullie berichtjes. Geniet van alles en kom gezond weer terug volgend jaar.

Janneke schrijft: 13 Dec 2009, 16:44 

Hee Loes, Martin en Susan, Ik weet hoe jullie er mee bezig geweest zijn en hoe jullie ernaar uitgezien hebben. Zoals Loes vandaag zei: ik dompel me erin onder. Lekker dompelen dus en alle nieuwe indrukken opnemen als een spons. De reis: tja, even doorzetten. Ik gun jullie zo een geweldige vakantie, dus geniet maar een eind heen. Wij blijven op de hoogte van alle avonturen!

Marlo schrijft: 14 Dec 2009, 10:21 

Heeej Pa, Hoop dat jullie een goeie reis achter de rug hebben. Mijn eerste dag was weer goed.  Heb vanochtend maar meteen de hond uitgelaten, en de vogels water gegeven. Ik heb je 106- delige opzetstukken en slijp/schuurschijven gehaald. Het loopt de eerste dag hier nog op rolletjes. Ik hoor wanneer je geland bent.

Hou van jullie.

X Marlo.

Donald en Rita schrijft: 14 Dec 2009, 18:16 

Hallo jullie 3 vakantiegangers. Hebben jullie een goede reis gehad? En hebben jullie lekker weer en al heerlijk gegeten? Wij hebben het hier koud het gaat zo het nu lijkt de hele week vriezen tot -6 graden. Lekker koud, in ieder geval beter dan regen. Nou we hopen gauw van jullie te horen. Geniet ervan, lieve groeten uit Groningen

Peggy schrijft: 16 Dec 2009, 12:28 

Hallo vakantiegangers. Zo te zien hebben jullie het prima naar de zin. Nou het is daar beter weer dan hier en het wordt ook steeds kouder, dus hebben jullie stukken warmer dan ons

Pauline schrijft: 15 Dec 2009, 12:52 

Fijn dat de reis zo goed is verlopen, jammer van het eten aan boord maar dat halen jullie ruimschoots in. Leuk dat we zo mee kunnen reizen op jullie verslagen en ik geniet natuurlijk van de foto's. We kijken uit naar het volgende verslag.

Janneke schrijft: 15 Dec 2009, 16:22 

Hee Loes, Hee Martin, Hee Susanne!

Prettig dat de reis meeviel. Waarom zitten jullie op de foto allemaal apart in het vliegtuig?? Loes en Susanne zien eruit alsof ze op het eiland wonen. Loes: plaatselijke makelaar. Susanne: gids. Wat een leuk welkom, dat hart op het bed. Slapen jullie vast wel lekker op. Zeg Martin, gaat Loes ook nog wat schrijven? Want ik wil wel lezen hoe ze wordt ondergedompeld. Ik zag al de foto's waar ze staat te gapen naar schilderijen en zo, ik wil ook weten wat ze ervan vindt en voelt hoor!!

Martin, volgens mij voel jij je een reus daar. Je houdt wel overzicht zo.

Nou, ik wacht met belangstelling op jullie volgende verhaal. Moet wel vaak aan jullie denken hoor:

Dan is het hier vier uur en bij jullie 11 uur 's avonds...gek idee. Groetjes, Janneke

Leen en Ineke schrijft: 16 Dec 2009, 12:18 

Hallo daar. Moest ik jullie koffers niet dragen? In het vliegtuig zitten jullie behoorlijk gedisperseld. Je moet zo’n reis ook niet via Ad Latjes boeken. Martin, ik heb je een tijdje niet gezien ik wist niet dat je tegenwoordig hoorapparaten draagt (foto in vliegtuig). Tegenwoordig heb je die dingen veel kleiner, maar je zal wel een low budget ziektekostenverzekering hebben.

Ik lees uit de reacties dat het in Groningen koud is. Tja hier in Anna Paulowna is het momenteel 28 graden en ik ga zo de tuin maar weer sproeien. Luitjes we volgen jullie, heb een goed tijd en Martin kijk uit voor die rare beesten die ze daar hebben. Groetjes uit AP

Peggy schrijft: 16 Dec 2009, 12:54 

Hallo Loes, Martin en Suzan, Ik ben blij dat jullie een goede vlucht hebben gehad. En waarom zitten jullie eigenlijk apart?

Nico schrijft: 23 Dec 2009, 22:56 

Ik zat van de week al te denken, hoe gaat het met Suzanna en de reisgenoten...Blij dat jullie goed zijn aangekomen, en dat jullie je daar vermaken (haha, met Suzanna erbij is altijd lachen, dat weet ik). Leuke site is dit, dat meereizen. Oké veel plezier op Bali, ben jaloers, wij hier met al dat sneeuw haha, groet Nico Snell

Peggy schrijft: 18 Dec 2009, 12:20 

Ondanks dat het bij ons koud is en sneeuw ligt, is het ook wel een mooi gezicht. Geniet van de warmte.

Janneke schrijft: 18 Dec 2009, 09:07 

Hee Loes, Martin, Susan, Nou, je kunt een boek gaan schrijven hoor. Hartstikke leuk om te lezen. Vooral alle details. Graag meer van dit. Hier ligt de sneeuw dertig centimeter hoog en ben ik gisteravond op een auto voor mij geknald. Wel met een heel klein knalletje. Het was niks maar de man deed alsof ik hem full speed geramd had. Ik zat met een cliënt in de auto die naar Callantsoog moest. Op de Duinweg zag ik in de verte al blauwe lichten. Daar lag een auto op zijn kant tegen de duinen aan. Op de weg een politieauto plus een bus dus niemand kon er meer langs. Ik zat te bibberen in de auto en ben teruggegaan. Jammer voor mijn cliënt. Ze is met de bus gegaan. Tis bar in Nederland, je kunt beter op Bali zitten. Wel, jullie moeten dus kritisch zijn waar je naar toe geadviseerd wordt door een chauffeur. Het verhaal over de armband is geweldig. Het zal wel wennen zijn aan de Balinese cultuur van er omheen teuten en net niet zeggen hoe het zit. En domme fouten maken dus met Pandora armbanden!! Loes, ik zie je zitten 's morgens op je terrasje luisterend naar het gedierte. Wat fijn dat je zo geniet. Gaat het slapen een beetje? Omdat je zo vroeg wakker bent. Hoe zijn de temperaturen? Liefs, Janneke

Pauline schrijft: 18 Dec 2009, 10:42 

Geweldig je reisverhaal Loes. En in één keer ook meteen een heel boekwerk. Zo krijgen een goede impressie hoe het daar allemaal gaat. Want ook mijn roots liggen daar, hoewel ik denk dat die sarong jullie beter staat dan mij, het is net of jullie daar wonen. Martin is daar natuurlijk een enorme uitschieter die raakt je zomaar niet kwijt, handig. Ik zie ook al die brommertjes, is er nog een kans dat jullie die gaan beklimmen, lijkt me spannend in die chaos, ha. Ik vind het geweldig jullie zo te volgen, wat moeten we zonder internet. Ik kijk weer uit naar het volgende verhaal en natuurlijk de foto's. Geniet er van!!! Groetjes, Pauline.

Peggy schrijft: 18 Dec 2009, 12:08 

Nou dames en heer, wat ik al zo lees hebben jullie het prima naar de zin.

Heerlijk en wij zijn overvallen met een dik pak sneeuw en op de wegen in heel Nederland is chaotisch met lange files tot gevolg. En het is heel leuk om op deze manier de vakantie te volgen. Groetjes, Peggy

Donald en Rita schrijft: 18 Dec 2009, 15:30 

haay there, te gek al die foto's te zien voor mij een bekende omgeving. Ik wil ook zo wel weer terug. Het is vandaag onze trouwdag en we hebben precies het weer zoals het was 28 jaar geleden. Een dik pak sneeuw en het vriest. -6 of meer. Vandaag eerst naar de kapper geweest toen voor ma wat boodschappen voor haar gedaan want we willen niet dat ze met dit weer de deur uitgaat. Joyce was ook bij ma op bezoek. Een vraagje van Joyce voor Valeria, willen jullie voor Valeria een sarong meenemen ze vindt een sarong het einde ze gebruikt steeds de sarong die ik aan Joyce heb gegeven. Ze vindt een met veel felle kleurtjes erg leuk. Bedankt alvast. Vanavond ga ik met Donald naar Sa Capanno in Haren bij Antonio eten om het een beetje te vieren. Morgen naar Peize naar Wout en Ineke daar lekker bijkletsen en eten bij Cnossen aan het Leekstermeer en zondag met Esther en Dicky naar de sauna. Ik heb nog meer te vertellen maar dat doe ik de volgende keer weer. Het sneeuwt hier alweer. Jullie nog ontzettend veel mooi dagen daar en we kijken uit naar jullie verdere belevenissen. Liefs Donald en Rita

De Mureddu's schrijft: 18 Dec 2009, 18:31 

Heb even de tijd genomen jullie verhalen te lezen. Leuke vastlegging van jullie vakantie. Ik zie hierboven dat Rita het al heeft doorgegeven. Valeria is dol op de Sarong die ik van Rita heb gekregen en wil zelf ook graag één. Dus als jullie een mooie kunnen meenemen voor Valeria.

(Moest dit persé van Valeria doorgeven haha). Wij wensen jullie leuke Kerstdagen en

Nieuwjaarsfeest toe. Oh, en er ligt hier toch een lading sneeuw dat wil je niet weten!! Groetjes van Antonio, Joyce, Gianluca en Valeria

Trineke schrijft: 19 Dec 2009, 08:47 

Leuke verhalen en leuke foto's. Tuurlijk heeft Suzan weer iemand het vel over de oren getrokken met haar Pandora armband, kleine moeite toch??? Zit te wachten op het volgend verslag. Heel veel groetjes vanuit een besneeuwd Groningen. Ga nu zelf een weekje op vakantie, maar de 29e lees ik het volgend verslag. Trineke

Tessa schrijft: 19 Dec 2009, 10:40 

hey vakantiegangers, ik heb niet elke dag mijn mail geopend, dus vandaag heb ik opeen 11 berichten van jullie. Toch maar eens jullie verhalen lezen...moet eerlijk zeggen dat ik niet alles gelezen heb, want mijn GOD, WAT EEN LAPPEN TEKST. Ik ben meer van de plaatjes :). Maar alles gaat hier ook goed. Het sneeuwt al een gek. Even slippen en weer doorgaan. Was errug spannend.

Veel ongelukken gezien. Veel files in Nederland. Met DJ gaat alles goed. Ze is vandaag enorm saggie. Niets is goed. Ik zal haar ook even wat laten tikken: BVGNB. Zo dit is alles wat ze te melden heeft. Maak je niet druk om ons. Wij overleven de kou wel hoor!!! Tot horens

Tessa schrijft: 21 Dec 2009, 16:47 

Hahahaha

Janneke schrijft: 21 Dec 2009, 13:31 

Hoi Mensen, Dus jullie zijn aan het verhuizen geweest. Het lijkt me wel wat hebben zo'n oud prachtig hotel dat een beetje verwaarloosd is. Hier breken de mensen botten vanwege het uitglijden en daar gaan jullie op de b*k vanwege geen zicht op de gaten in de grond. Dat schept toch een band. Martin, hoe ervaar jij Bali en de mensen daar? Gaat Loes ook weer wat schrijven? Hoe wordt kerst op Bali gevierd of doen ze er daar niet aan? Groetjes, Janneke

Tessa schrijft: 21 Dec 2009, 16:48 

Ach, de sneeuw is leuk. Even slippen en weer doorgaan, geniet nog maar van de warmte want die maand is zo voorbij en dan mogen jullie ook lekker verkleumen!! Tot snel

Peggy schrijft: 27 Dec 2009, 12:28 

Hoezo niet zeuren om een beetje sneeuw, heel veel sneeuw en vorst. Geniet nog van de warmte, voor dat je weet is het voorbij.

Janneke schrijft: 23 Dec 2009, 18:32 

Hoi LMS, Geweldig, je verhaal over de aap en je sarong. Ik ben er heel benieuwd naar. Lekker om te dragen als het hier ook weer een keertje warm wordt. Volgens mij genieten jullie van (bijna) alles. Wel heel leuk om elke keer op een andere plek te zijn. Het eten ziet er heel lekker uit en de omgeving is prachtig. Is het heel warm?

Pauline schrijft: 23 Dec 2009, 20:34 

Hallo vakantiegangers, Dat was weer lachen Loes. Ik zie je al voor me met die aap en ik weet precies hoe je kan reageren, lachen!! Lijkt me een heel gedoe zo'n verhuizing in die warmte, maar wel heel leuk steeds op een andere plek, steeds weer een andere ervaring. Zo te lezen genieten jullie er lekker van en dat is natuurlijk ook de bedoeling. Het ziet er fantastisch uit en ik geniet nog steeds weer van de foto's, dat zijn er nooit te veel! Hoe vieren jullie de kerst daar? En oud en nieuw zal ook een nieuwe beleving worden!! Groetjes, Pauline.

Tessa schrijft: 24 Dec 2009, 19:56 

Hey luitjes. Leuk om te lezen dat jullie het zo naar jullie zin hebben. Geniet er maar van. Hier in het koude kikkerlandje valt vrij weinig te beleven. Ik zal voor jullie even een stukje schrijven over hoe onze dagen voorbijvliegen. Morgen (1e kerstdag) eten we bij vrienden. Rinus moet in de avond werken, dus dat is wel jammer. Hij slaapt dan lekker in jullie bedje. Een groot bed voor hem alleen. Hij heeft de laatste twee nachten heeeeeel slecht geslapen. Hij is er om het uur uit gegaan voor Delana-Joy. Ze is heel erg ziek. Heeft verhoging, ontstoken ogen en verkouden. Ze zit aan de penicilline (weet niet hoe je dat schrijft, maar ok). Ik moest werken dus Rinus is er aldoor uitgegaan. Overdag heeft ze heel veel geslapen. Vooral in Rinus zijn armen. Vandaag is ze alweer opgeknapt. Gelukkig, want maandag gaat ze voor anderhalve week naar Duitsland. Als ze nog ziek is blijft ze wel bij ons, dus nog even het weekend afwachten. Ze is al wel weer bijdehand genoeg, dus de verwachtingen zijn goed. Ze kan heel goed al NEE zeggen. Als iets haar ook maar niet zint, schreeuwt ze hard NEE. Errug schattig en verwend. Tweede kerstdag gaat Rinus lekker koken. Marlo eet bij ons. In de avond moet Rinus ook weer werken, dus zal ik alleen met Marlo de kerst afmaken. Zal niet laat worden, want Delana-Joy zal de volgende dag weer vroeg wakker worden. Maandag gaat ze anderhalve week naar Duitsland. Errug jammer, maar we komen anders niet uit met oppas. Rinus zijn ouders zijn al 2 keer op en neer gereden. Lieve mensen zijn het ook! Met nieuw jaar zijn Rinus en ik alleen. We zitten erover na te denken om het in Amsterdam te vieren. Den Helder is geen reet aan! Alle vrienden willen wel in town blijven. Stugge lui :) Ik laat het wel weten over hoe en wat. Verder zijn er niet echt plannen. We moeten 13 januari met Delana-Joy naar het Emma Ziekenhuis. Weer een afspraak bij de psycholoog. Ze gaan dan met haar speel therapie doen. Kijken wat daaruit komt. Vast positief. Alles is tot nu toe positief wat ze ons meegegeven hebben. Ze gaan kijken hoe we de aanvallen toch kunnen verminderen, want ze heeft het nog steeds een enkele keer. Ook al is het minder. Verder gaat alles zijn gangetje. Niet zoveel bezienswaardigheden :) Het is Den Helder he!! Oh, we hebben een nieuwe buurman. Ik dacht eerst dat hij het gekocht had, maar toen hij zich kwam voorstellen kwam de alcohol damp me tegemoet. Hij kon de buurman van de afkickkliniek en woont in zijn huis tot het huis in de executieverkoop is geweest. Dit zal volgend jaar april zijn volgens mij. Ging even een kijkje nemen in het huis. De buurman had alles uit zijn huis getrokken. Hij had zelfs geprobeerd het koper uit de muren te trekken hahahaha. Hij zit nu vast in huis van bewaring en wacht zijn straf af voor fraude, mishandeling etc. Flink wat gedaan. De verwachting is dat hij wel een aantal jaren moet zitten, dus van hem voorlopig geen last. Nu zijn 'Maat' nog. Een alco naast ons is ook niet alles. Maar hij is wel aardig: hahahaha. Daisy is zindelijk. Plast en poept niet meer voor de deur, maar houdt het netjes op (zelfs een hele dag). Eindelijk mocht dit dan gebeuren :) Nou als je nog vragen hebt dan kun je bellen he, of mailen. Ik mis jullie, maar geniet maar van de rust. Mis wel verhaaltjes van Suzanna trouwens. VEEL PLEZIER EN GENIET. Kus van de Hokkies en de Tokkies

Charlotte schrijft: 25 Dec 2009, 10:53 

Hallo Baliekluivers, Wij wensen jullie fijne Kerstdagen toe, hier regent het momenteel. Mooi dan verdwijnt de sneeuw en de bruine prut, hopen dat het nu niet gaat vriezen. Heb van morgen muffins en brownings gebakken, waar van een deel naar mijn ouders gaan. Heel leuk om op deze manier jullie te volgen en de verhaaltjes te lezen. Veel plezier en geniet van al dat moois en lekker eten Liefs van Jaap en Charlotte

Tessa schrijft: 26 Dec 2009, 12:24 

Ja paps, hou het maar spannend voor de lezer

Rita schrijft: 26 Dec 2009, 12:45 

We zijn erg benieuwd naar het fraude verhaal. Gezellige en mooie foto's allemaal. Ons eerst kerstavond is ontzettend goed gegaan er is gelukkig niets teruggegaan naar de keuken, wat niet goed was, als er wat terug is gegaan was het omdat er te veel eten was. Jullie moeten de schade maar weer inhalen de komende dagen. Ma heeft nog naar jullie foto's gekeken hier op de computer en ze vond het erg fijn dat Suzan nog heeft gebeld. Tot de volgende keer maar weer.

Peggy schrijft: 27 Dec 2009, 12:37 

De eerste kerstdag was ik bij Robert en hebben samen gegourmet, Het was gezellig. Er was wel wat over gebleven, maar voor Robert geen probleem het komt wel op. Tot schrijfs.

Janneke schrijft: 27 Dec 2009, 13:17 

Fijn dat je zo geniet Martin. De helft van jullie vakantie zit er alweer op. Waar gaan jullie vervolgens naar toe?

Tessa schrijft: 27 Dec 2009, 11:52 

Waar blijft het spannende verhaal van de problemen?? Hier gaat alles lekker. Kerst weer voorbij. Delana-Joy krijgt nu weer een beetje rust. Gister heeft ze 2 aanvallen gehad en vanochtend weer. Vandaag wil ik haar de hele dag binnen houden en veel laten slapen. Ze gaat morgen voor anderhalve week naar Duitsland, dus ze moet wel goed te pas zijn. Morgen weer werken. Bleh! Maar gelukkig een kort weekje, want donderdag hoef ik maar tot 2uur en vrijdag natuurlijk vrij. Marlo gaat niet mee naar Amsterdam met nieuw jaar, omdat ie geen geld heeft. We hadden al wel kaartje voor hem gekocht. Die moeten we maar even in Amsterdam kwijt zien te raken. Wel jammer dat ie niet met ons mee kan. Was leuk geweest. Ik laat deze week nog wel even wat van me horen hoop ik. Zal weinig beleven, want Delana-Joy is er niet :( Alvast fijne jaarwisseling daar. Mis jullie. Groetjes Tessa

Janneke schrijft: 27 Dec 2009, 13:29 

Ja, om me bij Tessa aan te sluiten, waar blijft het verhaal? Loes ik kan me voorstellen dat sommige zaken heel anders zijn dan je verwacht. Zeker als je maandenlang met de voorbereidingen bezig bent geweest. Dan schep je een bepaald beeld, denk ik. Hoe ervaart Susan Bali? Hier is kerst achter de rug. Toen we gisteravond met z'n elven (!) aan twee tafels zaten viel de stroom uit. Twee woksets op tafel, iets in de magnetron en in de oven kon het systeem niet aan. Er werd al voorgesteld om de bende dan maar rauw op te eten toen Wim de zaak weer aan de gang kreeg. Na tien minuten knalde de zekering er nog een keer uit en daarna ging het goed. Enfin, 't was even heel sfeervol in het donker met kaarslicht. Het was trouwens flink aanpoten met die woksets, die dingen zijn 2500 watt en loeiend heet. Het is dus dooreten geblazen. Mensen gingen ervan staan om maar flink te kunnen roeren. Wij gaan het ook een keer doen als jullie terug zijn. Ik had een hele zak gamba's. Lekker!!! Inmiddels is alle sneeuw en ijs weg hier. Gelukkig, ik vond het helemaal niks. Vooral als je weet dat je kinderen elke dag heen en weer moeten rijden. Nou, ik wacht wel weer op het vervolgverhaal. Groetjes!!

Marlo schrijft: 28 Dec 2009, 12:48 

Heeej ouders, Jullie hebben genoeg te vertellen. Wanneer komt het boek uit, want jullie typen toch verhalen, niet normaal. Maar het is wel leuk om te lezen. Nou hier is alle sneeuw gelukkig weer verdwenen. Weer geen witte kerst gehad. Ik heb de eerste kerstdag bij de zus van Saritha gegeten en de 2de dag bij Tessa en Rinus. De hond en de vogels worden hier goed verzorgt, ik heb me wekker gwn op 9 uur staan :( Ben blij als je daarom al terug bent PA voor de vogels :D Nou geniet nog ff van jullie vakantie, ik breek het huis verder af. Groetjes aan Suzanne en een dikke Kus HVJ Marlo.

Pauline schrijft: 29 Dec 2009, 11:41 

Hallo daar onder de zon, Ik snap best dat je het heel warm hebt Loes en weet dat je er ook last van kan hebben. De oplossing is dan toch bij het zwembad met een boek en een koud glas onder een parasol. Dus ik snap dat je het zwembad belangrijker vindt dan het warme internet-cafe. Gelukkig Martin dat jij zo van de warmte geniet en krijgen wij toch mail. Jullie zijn ook veel op pad en dat is in die warmte best slopend. Maar ik vind het heerlijk uit m'n luie stoel bij de kachel met een dikke trui aan naar jullie warme plaatjes te kijken. Maar geniet ervan jullie zijn al op de helft. Groetjes, Pauline.

Tessa schrijft: 30 Dec 2009, 08:18 

hey papsie leuk dat je had gebeld. Ik ga zo naar me werk. Wilde laten weten dat Delana-Joy gister alweer wat beter was. Rinus zijn moeder vertelde dat ze haar per se haar schoenen aan wilde. Zij snapte het niet, maar deed ze toch maar aan bij haar en toen rende ze naar de voordeur en riep zoiets als da pappa, DOEI! Kleine bijdehand. Papa was er alleen niet alvast fijne jaarwisseling morgen. Groetjes aan mama en Suzanna.

Janneke schrijft: 30 Dec 2009, 10:39 

Gezellig zo'n chauffeur! Is Susan zelfstandig op pad?

Jeannette schrijft: 30 Dec 2009, 16:46 

Ik dacht Kuta al te herkennen aan de foto's van het strand. Wat is het een drukke plaats he. Die files heb je daar echt alle dagen, vreselijk. Gelukkig hebben wij daar nooit een taxi gebruikt, anders had ik jullie ervoor gewaarschuwd natuurlijk. Wat is het ontzettend leuk om jullie zo te volgen en heerlijk te genieten van de foto's, waarvan er enkele voor mij herkenbaar zijn. Ik wens jullie een mooie jaarwisseling toe, veel geluk en goede gezondheid voor 2010. Tot horens maar weer, groetjes Jeannette

Esther schrijft: 31 Dec 2009, 01:13 

Hé Loes, Martin en Suzanne, Wat een mooie verhalen en foto's zeg en heerlijk dat wij hiervan mee mogen genieten, behalve dat het weer hier in Nederland enorm slecht is. Jullie hebben wat dat betreft deze vakantie wel in het juiste jaar/periode gepland. Jullie genieten ook lekker van deze hele andere cultuur. Een hele goed uiteinde en alvast voor 2010 een jaar vol geluk, gezondheid en vooral genieten.

Donald en Rita schrijft: 31 Dec 2009, 10:32 

Suzan, Loes en Martin, Wij wensen jullie een hele fijne jaarwisseling en een heel gelukkig en vooral gezond 2010. Vanmiddag om 5 uur komen alle Raaffen hier met Esther en Otto en Marjo. Ma heeft er ook erg veel zin in. Vooral toen ik zei dat ik 2 pannen soep heb gemaakt. Ma neem spekkoek en sponscake mee. Esther en Dirk verzorgen de oliebollen en appelflappen (Suzan zij nemen dit jaar jouw taak over) ook nemen ze olijven en Turks brood met knoflooksaus mee. Joyce en Antonia gaan voor de bruscetta, garnalen en pasta en de bubbels om 12 uur. Otto maakt pisang goreng en pangsit. Marjo gaat gevulde eieren maken. Heeeerlijk allemaal. We zullen aan jullie denken vanavond. Wat krijgen jullie daar met oud en nieuw te eten? Hoelang blijven jullie nog in Sanur? Nogmaals een heel goed begin van 2010 op Bali. Liefs van ons allen.

Wim schrijft: 31 Dec 2009, 15:05 

De sneeuw is hier bijna weg, maar het is nog fris buiten. Bij jullie is het lekker warm en ik ben benieuwd hoe je de jaarovergang viert. Wij wensen jullie alvast een goed 2010 en geniet nog maar een tijdje.

Fons Captijn schrijft: 31 Dec 2009, 22:45  heeey Martin, geniet in het warme Bali... hoe bevalt 2010???? Hier nog 5 kwartier te gaan!!

Groeten, Fons

Janneke schrijft: 01 Jan 2010, 17:00 

Een gelukkig nieuwjaar vrienden! Naar dat je ziek bent geweest Martin, wat was het? Koude koorts? Wij zijn vannacht tegen half zes naar bed gegaan. In jaren niet zo laat (vroeg) oud en nieuw gevierd. Tot tien uur geslapen en daarna teruggereisd uit Nieuw Leusden. Prachtig mooi vriesweer is het hier. Nou, niet meer ziek worden daar. Geniet nog maar even van de laatste anderhalve week in Ubud. Gelijk heb je dat jullie daar weer heengaan. Dikke kus, Janneke

De Mureddu's schrijft: 01 Jan 2010, 17:30 

Allereerst willen wij jullie daar een gelukkig nieuwjaar wensen. Ik kan me er wel iets bij voorstellen dat het oud en nieuw gebeuren niet bij jullie leeft. Wij hebben zoals gewoonlijk oud en nieuw gezamenlijk gevierd en dit keer bij Donald en Rita thuis. Het was weer reuze gezellig geweest en veel gegeten. Al de sneeuw is inmiddels weer weg maar volgens de weersberichten komt er weer een hele nieuwe lading sneeuw aan en kan het min 15 graden worden. Jullie zitten daar dus wel goed. Groetjes van Antonio, Joyce en de kinderen

Wim schrijft: 01 Jan 2010, 17:41 

Dit is dus een ander nieuwjaar dan je had verwacht Mart, maar ik wens je in ieder geval beterschap. Zo warm en dan toch zo koud, hoe verzin je het.

Marlo schrijft: 02 Jan 2010, 12:05 

Anders ben ik wel blij, als jullie terug zijn: Al die dagen dat die vogels gedaan moet worden en die hond Geniet er nog maar met volle teugen van deze paar dagen. Wij missen jullie ook, tot snel. HVJ Marlo.

Tessa schrijft: 02 Jan 2010, 12:42 

hey vakantiegangers. Gelukkig nieuwjaar. Maak je niet druk om mij. Ik mis jullie heel erg, maar vind jullie bed ook wel errug lekker slapen hahaha ennuh pap je verjaardag vergeet ik niet, waarschijnlijk krijg je je kado wel iets later, want het is in de maak. Het duurt denk ik 2 weken.

Groetjes en tot snel

Peggy schrijft: 02 Jan 2010, 15:13 

Allereerst wens ik jullie een gelukkig nieuwjaar en een gezond 2010. Het is bij ons gaan sneeuwen, voor de schaatsliefhebbers niet leuk. Dus geniet!

Tessa schrijft: 02 Jan 2010, 12:44 

WOW krater?? Daar wil ik wel foto’s van zien

Janneke schrijft: 02 Jan 2010, 20:26 

Het verbaasde me al dat Loes er überhaupt aan is begonnen! Vond het erg dapper. Sowieso het tijdstip en dan nog het klimmen. Maar ze het dan toch maar gedaan.

Janneke schrijft: 03 Jan 2010, 13:00 

Loes, ik ben hartstikke trots op je!!! liefs, Janneke

Rita schrijft: 03 Jan 2010, 13:02 

Knap gedaan dames, Loes ik hoop dat je ondanks alle inspanning toch hebt genoten van de vulkaan tocht. Daarna een heerlijke massage dat hebben jullie wel verdiend. Hier ligt alweer een pak sneeuw en het blijft de hele week vriezen. Ik begrijp dat jullie teruggaan naar Ubud en Suzan ga jij nog naar Lombok en de drie eilandjes bij Lombok ik weet dat het kleine eilandje Gili air heet en het feesteiland heet Triwagani o.i.d. Ik ben met Marjo alleen naar Gili air geweest het eiland weer geen verkeer is. Alleen paard en wagen en de fiets. Het is daar zo heerlijk rustig. Ik ben benieuwd of je nog richting Lombok gaat. Zo dadelijk mij ertoe zetten om alle kerstspullen op te ruimen. Tot de volgende berichten maar weer. Groetjes

Pauline schrijft: 03 Jan 2010, 18:55 

Geweldig Loes, dat je echt midden in de nacht je bedje hebt verlaten om zo'n enorme klim te maken. Echt spannend en weer een ervaring rijker. Geweldig!! Groetjes, Pauline.

Peggy schrijft: 04 Jan 2010, 10:56 

Zo Loes je mag wel trots zijn op je zelf en dan is een massage voor beiden heerlijk na alle inspanning. Ik ben blij dat de feestdagen voorbij zijn. Groetjes

Tessa schrijft: 06 Jan 2010, 09:01 Goed gedaan mams!

Tessa schrijft: 06 Jan 2010, 09:05 hey paps en mams Fijn dat jullie straks weer thuis zijn. Voorlopig slaapt het gezin Hokkie en de Tokkies bij jullie. DJ haar kamer is bijna af. De vloer ligt er voor de helft in. Straks nog wat kleine afwerkingen, maar dan is het ook echt klaar. Verder gaat alles goed hier. Ben vandaag vrij en dacht te kunnen uitslapen Angel stond voor mij deur te piepen en dacht dus dat DJ wakker was. Het was ook inmiddels 08:30, maar ik probeerde haar wakker te maken, maar die ligt nog helemaal in coma, daarom maar die honden uitgelaten en beetje jullie verhalen lezen hahahaha. Geniet nog even deze dagen. kus Tes

Janneke schrijft: 05 Jan 2010, 09:25 

Hee Loes, Martin, Suzan, Het klinkt alsof jullie het heel prettig vinden weer terug te zijn in Ubud. Een mooie plek om jullie vakantie mee af te sluiten. Goed dat je die lijst met hotels had Loes. Ik heb de foto's gezien van het zwembad en de beeldenmuur, prachtig. Er zijn niet veel mensen die kunnen vertellen dat ze een vulkaan beklommen hebben. (in die hitte). Hier is het spekglad, voor de verandering. Ik ga straks maar op tijd op weg naar mijn cliënt, anders kom ik vanmiddag pas aan. Groetjes, Janneke

Peggy schrijft: 05 Jan 2010, 12:12 

Inderdaad een mooie plek om de vakantie af te sluiten. Lekker ontspannen en vooral genieten van de prachtige omgeving en hotel. Groetjes

Tessa schrijft: 06 Jan 2010, 09:08 Suzanna gaat raften...jullie ook?????

Jeannette schrijft: 07 Jan 2010, 14:20 

Hallo daar in het warme, lekkere en mooie land.

Wat gaat de tijd toch snel ineens. Gek idee dat het jullie laatste week/dagen is/zijn. Geniet nog maar lekker en kom uitgerust thuis. Hier is het nog steeds wit van de sneeuw, prachtig hoor. O ja en dat huis daar wil ik dan natuurlijk ook lekker een maand in. Tot snel, groetjes Jeannette

Pauline schrijft: 07 Jan 2010, 21:12 

Hallo Baligangers, Alweer de laatste week. Wat gaat de tijd toch snel. Geniet nog maar extra van het mooie, warme weer. Hier is het toch echt een stukje kouder. Hoewel je op het ogenblijk ook hier hele mooie plaatjes kunt schieten. Maar er gaat natuurlijk niets boven de zon. Vooral veel chillen de laatste dagen want je weet, thuis is het meteen weer druk. Nog hele fijne dagen en tot gauw. Groetjes, Pauline.

Tessa schrijft: 08 Jan 2010, 18:37 

hey hallo, pap, twee dingen: 1. angel krijgt een nieuwe mand, want Daisy heeft er gruwelijk overheen gekotst. Ik ga dat niet schoonmaken. Ze had em trouwens al voor de helft opgegeten ahahaha, maar ze heeft kak zitten vreten en kotste werkelijk waar die hele mand onder. De drollen zag ik liggen. Nou echt heel ranzig. Ze loopt ook de hele tijd die troep van die vogels van de grond te likken. Niet gek dat ze zo over haar nek gaat. 2. De mat voor de deur krijg je ook nieuw want daar had ze op gekakt en dat wilde Rinus niet schoonmaken. Ja ach zie het van de zonnige kant. Nieuw interieur als je terugkomt door Daisy :) tot snel. Kus tessa

Wim schrijft: 10 Jan 2010, 17:54 de tijd is omgevlogen, ik kan me bijna niet voorstellen dat jullie woensdag alweer terug zijn. Uit de verhalen en de foto's is wel gebleken dat het een mooie vakantie is geweest, temeer omdat jullie weer terug willen. Morgen ben je jarig Mart, dus geniet nog maar even lekker van de temperatuur daar want hier is het een graad of 40 lager. Ik hoop dan ook dat je een dikke jas bij je hebt, want dat is geen overbodige luxe. Alvast een prettige terugreis en tot ziens in ons koude landje.

Rita schrijft: 11 Jan 2010, 20:20  

He wat jammer ik ben te laat om jullie een goede terugreis toe te wensen. Ik hoop dat alles goed is gegaan. En Martin proficiat met je verjaardag. Tot gauw, Donald en Rita