Vakantie Tunesië Sousse 1979

Tunesie 1979

Dit was onze eerste reis met zijn tweeën. Net verloofd. Het hotel zag er mooi uit met een groot zwembad en een grote tuin. Met een leuke bar waar in de avond een travestieten show werd gegeven. Het hotel lag verder aan zee. Bij het eten s’ avond kon er gekozen worden tussen een Europees menu of een Tunesisch menu. Ook wel eens de mist in gegaan met deze keuze. Kiezen tussen Mazimiet (schrijfwijze onbekend) en tong. Dacht een tongetje, visje, maar het bleek een echte koeientong te zijn met haren er nog op en trillend van de warmte. Wij zaten samen elke avond met een ouder Engels echtpaar aan tafel te eten. Veel uitstapjes gemaakt naar Sousse, Tunis en in de woestijn een paard met wagen toer gedaan. Deze liep nog uit de klauwen. De tocht was met verschillende paard en wagens. Op mijn vraag om sneller te rijden voor de spanning, werd voldaan. Op een geven ogenblik zagen we de andere wagens niet meer en waren we ineens alleen op de wereld. Aangekomen in een oase, stopte de menner en zei “c’est fini”. Op dat moment kwamen er allemaal lokale mannen staan rond onze wagen. Beangstigde situatie. Wou haast de menner al een klap verkopen en zo met het de wagen verder rijden. Toen op dat moment de andere wagens om de hoek kwamen. Uiteraard een kamelentocht gedaan. Zelf een nacht doorgebracht in de woestijn in een bedoeïenentent. In de avond was daar een show met de plaatselijke bevolking met zwaarden. Twee Nederlandse verpleegsters werden er nog lastiggevallen en zochten bescherming bij ons. Veel oude gebouwen en tempels bekeken. Op één van de avonden in de tuin met één van de shows (missverkiezing, muziekavonden en een acrobatiekavond o.a.) kwamen we in contact met een oud Duits echtpaar. Verschillende avonden met hun gezeten op het terras. Ze zijn nog op ons trouwen geweest en wij zijn met kerst hun kant opgegaan in Saarbrücken. Op de plaatselijke markt in Sousse nog een tafelloper gekocht. Met het afdingen bleek het een goede prijs volgens een kenner. Tijdens een toer kwamen we in een tapijten weverij. Daar twee hele grote echte Perzische tapijten besteld en deze door het bedrijf laten versturen naar Nederland. Dat was een spannende actie. Toch in Nederland aangekomen, waar we nog invoerrechten moesten betalen. In de medina’s was het zeer warm en benauwd. Met hele nauwe straatjes waar we doorheen moesten, was het vooral zaak om alles in de gaten te houden, zoals camera en portemonnee. Omdat het toerisme nog in de kinderschoenen stond, was de plaatselijk bevolking op wat punten vervelend en handtastelijk. De foto’s zijn zeer slecht, omdat ze gemaakt zijn voor dia’s en later gescand zijn met een fotoscanner.